Parę dni temu obchodziliśmy już 77 rocznicę Powstania Warszawskiego. Jak wiemy z historii Polski, była to największa zbrojna akcja podziemia w okupowanej przez Niemców Europie. Z uwagi na rozkaz Dowódcy AK generała Tadeusza Komorowskiego, miała swój początek 01-08-1944 roku. Przez następne 63 dni powstańcy toczyli walkę, której ideą była niezależna Polska, wolna od okupacji niemieckiej i sowieckiej przewagi. Wedle ustaleń, ok. 16 tysięcy osób zostało zabitych w trakcie walki o stolicę, natomiast rannych było dwadzieścia pięć tysięcy osób, w tym więcej niż sześć tysięcy ciężko rannych. Na dodatek, około 30 procent osób, które w okresie Powstania Warszawskiego straciły życie, to ofiary mordów prowadzonych poprzez niemieckie formacje policyjne oraz wojskowe. Bezwzględnie największe spotęgowanie rzezi na ludności cywilnej nastąpiło w okresie pierwszych 2 tygodni sierpnia 1944 - podczas gdy działał rozkaz Hitlera dotyczący eksterminacji ludności Warszawy.
Niestety, mimo ogromnego poświęcenia oraz uderzającego bohaterstwa żołnierzy AK, i zwykłych cywili - Powstanie nie udało się. Pomimo tego, bezspornie należy pielęgnować odwagę oraz pamięć osób angażujących się w walkach i po prostu oddać im zwyczajny szacunek, bo przecież toczyli bój o godność i wolność człowieka. Dlatego warto nie tylko w ten 1 dzień w ciągu całego roku, ale również czasami zatrzymać się na parę chwil w tym codziennym pędzie i zastanowić się nad tym, jak dużo wyrzeczeń oraz poświęceń musieli znosić ludzie w tamtych czasach i w jak honorowy sposób pokazywali swoją determinację, odwagę, heroizm oraz chęć jednoczenia się. W dzisiejszych czasach nietrudno jest tak po prostu oceniać tych ludzi, tylko nie zapominajmy o tym, iż żyli oni w zupełnie innych czasach niż my. Warto też zapoznać się porządnie z historią Powstania Warszawskiego, po to aby poznać większą ilość szczegółów, które również są istotne i potrafią odmienić nasze myślenie niemalże diametralnie. Ukażmy swoją empatię i respekt.